رسالت اصلی طلاب و روحانیون

حجت‌ا‌لاسلام محمد تقی هادی‌زاده، استاد سطح عالی حوزه علمیه قم در گفت‌ و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا، با اشاره به این که طلاب باید با توجه به آیه نفر در قرآن کریم برای کسب تفقه در دین حرکت کنند، گفت: هدف طلاب از این حرکت باید ارشاد و انذار مردم باشد.

وی افزود: طلاب باید به گونه‌ای درس بخوانند که بتوانند بعد از 10 تا 15 سال برای انذار مردم هجرت کنند و آنها را از بدی‌ها بیم داده، هدایت کرده و تأثیرگذار در عمل، رفتار و حرکت آنها باشند.

طلاب اهتمام به هجرت داشته باشند

استاد سطح عالی حوزه علمیه قم بیان داشت: هر کس به لحاظ توانایی که کسب کرده وظیفه دارد که به محل خود یا هر مکانی که به او نیاز است، برگردد و رسالت اصلی خود را انجام دهد.

وی ادامه داد: اما کسی که توانایی رسیدن به درجات بالای علمی را دارد، باید بماند و بیشتر به کار علمی برسد، البته این افراد هم باید هجرت انجام دهند هرچند کوتاه و به صورت مقطعی.

حجت‌الاسلام هادی‌زاده خاطرنشان کرد: افرادی که توانایی یا علاقه به انجام کارهای تحقیقاتی و پژوهشی ندارند باید هجرت کرده و به تبلیغ دین و ارشاد مردم بپردازند.

طلاب برکات وجودی خود را به هدر ندهند

وی با اشاره به این‌که طلاب به جای این که در قم بمانند باید به شهرها و روستاهای مختلف بروند و منشأ هدایت، ارشاد و خیر باشند، گفت: برخی روحانیان هستند که در قم مانده‌اند و برکت وجودی آنها بسیار کم است و به لحاظ نیاز ضرورت دارد که این افراد هجرت کنند و در حرکت دینی و اخلاقی جامعه تأثیرگذار باشند.

استاد سطح عالی حوزه علمیه قم ابراز داشت: در جامعه امروزی که از یک سو دشمنان با طراحی‌های متفاوت شبهات مختلفی را به جامعه تزریق می‌کنند و از سوی دیگر حضور افرادی که باید در میان مردم به عنوان دژ، سنگر و محافظ باشند ضعیف است یقینا هجوم شیطان بسیار قوی خواهد بود و مردم به ویژه جوانان جامعه بسیار آسیب خواهند دید و اینجا است که باید روحانیان بیشتر در عرصه حاضر شوند و نقش مهم خود را ایفا کنند.

بیشتر جوانان جامعه از دسترسی به روحانی رنج می‌برند

وی با بیان این که بیشتر جوانان جامعه از دسترسی به روحانی رنج می‌برند، افزود: این امر به دلیل این است که بیشتر روحانیانی که در شهرها و روستاها حضور پیدا می کنند و فقط فعالیت‌های خود را معطوف به جوانان مسجد و حسینیه می‌کنند و کمتر با جوانان غیر مسجدی ارتباط دارند که باید این مسأله برطرف شود و طلبه‌ای که به شهر یا روستا هجرت می‌کند با تمام جوانان ارتباط یکسان داشته باشد، چه مسجدی  باشند، چه غیرمسجدی.

حجت‌الاسلام هادی‌زاده گفت: طلاب باید «طبیب دوار بطبه» باشند و خودشان به سوی مردم به ویژه جوانان بروند و منتظر این نباشند که کسی به دنبال آنها بیاید چون این کار برکات بسیاری دارد و کوچکترین آن این است که جرقه‌ای را در دل یک جوان روشن می‌کنند و شبهه ای را از دل یک جوان پاک می کنند که همه این موارد برکت است.

یکی از مهم‌ترین برکات هجرت هدایت و ارشاد جوانان است

وی با اشاره به این که هجرت برکات بسیار زیادی را دارد، تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین برکات هجرت هدایت و ارشاد جوانان است، این هدایت شعاعی را در جوان ایجاد می کند که این شعاع در محیط فردی و اجتماعی جوان بسیار تأثیرگذار است و سبب ایجاد آثار بسیاری در زندگی جوان می‌شود.

استاد سطح عالی حوزه علمیه قم اظهار داشت: سطح علمی و تبلیغی افراد به لحاظ محیط معین می‌شود یعنی اگر بنا است که طلبه‌ای به محیطی هجرت کند که کمترین یا پایین‌ترین سطح نیاز را دارد طبیعتا توانمندی حداقلی بهره‌مندی از احکام، معارف اسلامی و تاریخ اسلام مورد نیاز منطقه کفایت می‌کند.

طلاب توانایی برقرار کردن ارتباطات اجتماعی را فرا بگیرند

وی با بیان این که طلاب باید توانایی برقرار کردن ارتباطات اجتماعی را داشته باشند، افزود: نیاز علمی، اخلاقی، احکام، عقاید، تاریخ و اجتماعی مردم به این است که طلاب توانایی ارتباط برقرار کردن با دیگران، توانایی شناسایی و حل کردن مشکلات موجود در محیط‌ را داشته باشند و گرنه اگر طلبه توان برقراری ارتباط صحیح با مردم را نداشته باشد در هیچ زمینه‌ای موفق نخواهد بود.

حجت‌الاسلام هادی‌زاده گفت: هر مکانی که دارای برقراری ارتبا‌ط زیاد با جوانان «قشری که بیشتر در معرض هجوم دشمن و آسیب‌ها هستند»، باشد دارای اولویت است و روحانیان باید حضور خود را در این مکان‌ها ارتقا بخشند.

تبلیغ برای جوانان نسبت به دیگر سنین دارای اولویت است

وی با اشاره به این که نسل جوان در زمینه تبلیغ نسبت به همه سنین از اولویت برخوردار است، خاطرنشان کرد: اگر بتوانیم با روش درست، جوانان و نوجوانان را پوشش دهیم این امر سبب خواهد شد امروز و آینده آنها تضمین و از خطرات مصون بمانند.

استاد سطح عالی حوزه علمیه قم در پایان افزود: هجرت و حضور در شهرها و روستاها برای طلاب امری ضروری است و شرط موفقیت در ارشاد و تبلیغ جوانان در گرو بهره‌مندی طلاب از مطالبی با محتوای برگرفته از روش‌های دینی و دارای آثار مثبت است./

«مسأله شناسی رکود ، آسیب ها و روش ها((2))»

توضیح: متن زیر چکیده جلسه دوم سخنرانی حجت‌الاسلام و المسلمین محمدتقی هادی زاده است با عنوان «مسأله شناسی رکود ، آسیب ها و روش ها» که در جمع گروهی از جوانان در مؤسسه کتاب‌پردازان، ایراد شده است و همراه با فایل صوتی این جلسه تقدیم می‌شود.((صوت))

 

- اگر برای خروج از ماه مبارک رمضان و ورود به ماههای بعد این سه نکته را بفهمیم کافی است:

1. تجافی از دار غرور؛ کنده شدن از خانه غرور برای اینکه اینجا خانه فریب است.

2. در برابر این دار غرور، دار خلودی قرار دارد که وقتی از دار خلود کنده شدیم، نباید اینجا بمانیم بلکه باید به سمت دار خلود حرکت کنیم. بشر همواره دنبال جاودانگی بوده است اما اشتباهاً در دار غرور دنبال آن می گشته است.

3. استعداد و آماده شدن برای رفتن به دار خلود و مواجهه با مرگ قبل از از دست دادن فرصت ها.

علت در جا زدنها:

1. خسارت را حس و لمس نکردن؛ اساس حرکت انسان احساس از دست دادن یک چیز و خسارت است. در صورت بوجود آمدن این حس در ما، به تکاپو و جنب و جوش می افتیم.
2. مشخص نبودن یا مبهم و کوتاه بودن مقصد؛ مبهم بودن هدف حرکتی را ایجاد نمی کند. همچنین

«مسأله شناسی رکود ، آسیب ها و روش ها((1))»

توضیح: متن زیر چکیده جلسه اول سخنرانی حجت‌الاسلام و المسلمین محمدتقی هادی زاده است با عنوان «مسأله شناسی رکود ، آسیب ها و روش ها» که در جمع گروهی از جوانان در مؤسسه کتاب‌پردازان، ایراد شده است و همراه با فایل صوتی این جلسه تقدیم می‌شود.((صوت))

- با توجهی در هستی و جلوه های حق، می بینیم که هرچه هست حضور او و کرم گسترده ی اوست.

- آدمی وقتی به حلم خداوند توجه می کند، که چطور بعد از لغزش ما، این همه فرصت بازگشت ایجاد کرده، در می یابد که خود هیچ ندارد و به او متکی است و در این مقطع، طمعکار و طلبکار هم می شود.

- در این شب ها به خودتان توجه کنید، از زمانی که نبودید تا امروز و سپس روزی که بر روی دوش ها حمل می شوید. و ببینید که از دیروز تا امروز چقدر راه آمده اید؟

- بررسی کنید جریان هدایتی را که خداوند از زمان حضرت آدم شروع کرده و این جریان برای من و شما همچنان ادامه یافته و رسولان در این راه، چه رنج ها و سختی ها که نکشیده اند؛ سختی هایی که همگی از کوتاهی و قصور و در جا زدن های ماست و بار روی دوش ولیّ مان را سنگین تر میکند و دوره ی حرمان را طولانی تر.

- اگر در حالت خود و دیگر انسان های مشتاق که می خواهند حرکتی کنند، اما متوقف شده و درجا می زنند و نمی توانند پیش برون ، تأملی داشته باشیم؛ می توانیم چرایی به رکود رسیدن و درجا ماندن خود را بیابیم.

- در بررسی دقیق معانی، کسی که حرکتی را باید شروع میکرده، اما میسر نشده، دچار رکود است؛ اما فردی که حرکتی را شروع کرده، ولی در میانه ی راه مانده، دچار در جا زدن شده است.

- در جا زدن دو حالت را شامل می شود :

.1 خود فرد میداند که متوقف شده است؛ که همین دانستن، نکته ی مفیدی است و به او کمک می کند .

2. خودش هم نمیداند و فکر میکند همچنان در حرکت است؛ و این خیلی خطر ناک است.

- علت ایجاد چنین حالتی هم این است که در نگاهی به فعالیت های روزانه، در ظاهر، هیچ کس متوقف نیست.

- حرکت های ظاهری در باطن سه حالت دارند :

الف) سیر و سلوک الی الله و رشد

ب) در جا زدن در یک منزل و به دور خود چرخیدن

ج) سقوط و عقب گرد

- با این تفاسیر، ما به نشانه ها و علائمی نیاز مندیم تا بفهمیم در راه هستیم یا در منزلی متوقف شده ایم :

محور اول : شناخت ها

نکته 1: امیرالمومنین علیه السلام :«کسی که دو روزش با هم، همسنگ و متعادل شد، مغبون )فریب خورده (است؛ طبق این  فرموده، باید دو روز، دو ماه یا دو سال متوالی را بسنجیم و سیر حرکت خود را بر این اساس بررسی نماییم .

نکته 2: ما از روی حجم اعمال و یا کیفیت حالات خود، نمی توانیم سیر حرکتمان را بسنجیم، چون

«جوانی، فرصتها و تهدیدها»

متن زیر چکیده حلقه گفتگویی است تحت عنوان «جوانی، فرصتها و تهدیدها» که با حضور  حجت الاسلام و المسلمین هادی زاده، در جمع گروهی از جوانانِ حاضر در گردهمایی ماه رمضان امسال در مشهد مقدس، برگزار شده و همراه با فایل صوتی آن تقدیم می‌شود.((صوت))

منظور از فرصتها شرایط، امکانات و بازه زمانی است که ما در آن به سر می‌بریم و به سود ما هستند. و منظور از تهدیدها همین‌هاست، اگر به زیان من باشند.

«شرایط» ناظر به فضای بیرونی و «امکانات» ناظر به درون انسان و به تعیبر دیگر نقاط قوت اوست.

واژه «فرصت» عنصر «بازه زمانی» را هم در معنای خود دارد؛ چون فرصت، همیشگی نیست: «الفرصۀ تمُرُّ مَرَّ السَحاب.»

واژه‌های «فرصت» و «تهدید» در فضای رقابت هم به کار برده می‌شوند؛ نقطه ضعفهای دشمن و شرایط نامناسب او برای من می‌شوند فرصت؛ و نقطه قوت‌های او، تهدیدهای من هستند..

فرصتهای جوانی عبارتند از: توانمندی‌های ذهنی، روحی و بدنی به علاوه شور و اشتیاق و رهایی و عدم وابستگی.

در کنار اینها حمایتهای اجتماعی خانواده قرار دارد. خانواده زندگی جوان را تأمین می‌کند و امکاناتی دراختیار او قرار می‌دهد تا با فراغ بال بهتری به پیشرفت‌هایش برسد.

اجازه ریسک، به جوان اجازه می‌دهد دست به کارهای بزرگ بزند و برای این کار حتی از مال و جان خود نیز بگذرد.

یکی از مسائل مهم در جوانی، نقادی و پرسشگری و  برخورد راحت با چهارچوب‌های اجتماعی است. یک جوان به آسانی  چهارچوب‌های اجتماعی را دور می‌ریزد.

این یکی از نعمتهای الهی است که در دوره جوانی اتفاق می‌افتد و به انسان فرصت می‌دهد  نظام اندیشه خود را بسازد و بنای جدیدی  از نو برپا کند.

 متأسفانه در دوره ما جوانها به خاطر شلوغی‌ها  و سرگرمی‌های فراوان و متنوع، از این فرصت‌ها خواب‌آلوده رد می‌شوند.

یکی از چیزهایی که به نقادی مجال، می‌دهد، خلوت و فراغت است. دشمن امروزه از این شلوغی نهایت استفاده را می‌کند.

شناخت تهدیدها و شیوه مواجهه با آنها از استفاده از فرصتها دشوارتر است.